احساس دوست داشتنی نبودن اصلیترین ترومای زندگی انسان است.
وقتی که فردی بسیار آشفته با فردی کمتر آشفته ملاقات میکند! آسیب پذیری ما در برابر زندگی هیچ گاه از میان نمیرود. وظیفهی ما پذیرفتن انسانیتمان است، که اغلب از
روانکاوی نظریهای است برای تبیین گذشتهی بیمار، گذشتهای که زیر انبوهی از خاطرات و هراسها و امیال ناخودآگاه مدفون و به ظاهر مضمحل شده است. کار روانکاو عبارت است از
باید دنبال شادی ها گشت ؛ غم ها خودشان ما را پیدا می کنند …نیچه
چسبندگی از نیازهای فطری کودک است.نوزاد انسان به صورت فطری برنامه ریزی شده تا به همنوع خود (مادر یا مراقب جانشین او) بچسبد.
احساس گناه پشیمانی از آن نیت، احساس یا رفتاری است که نسبت به کسی که دوستش داریم، میکنیم.
حمایت و دلگرمی شما، پشتوانه بسیار ارزشمندی برای تیم رواندرمانی پویشی است. ما با حمایت شما ایستاده ایم.